Łamisłówka dla młodych aktorów i recytatorów

Młodzi recytatorzy, aktorzy i wszyscy inni lubiący słowo mówione! W czasie przymusowego pobytu w domu nasza głowa potrzebuje trochę odpoczynku od ciągłej stymulacji bodźcami pochodzącymi z telewizji, internetu i smartfonòw. Pobawmy się słowem mówionym , a wcześniej ćwiczeniami poprawiającymi artykulację!

Wybòr tekstu i praca nad jego rozumieniem są bardzo ważne, ale nawet najpiękniej zinterpretowany tekst nie zostanie poprawnie odebrany, gdy nikt Was nie usłyszy i nie zrozumie. Chyba nikomu nie trzeba mòwić jak ważny jest dobry, sprawny aparat mowy. Dobra wymowa przydatna jest nie tylko w recytacji czy w teatrze. Poprawna dykcja sprawia, że chce się nas słuchać i z pewnością przyda się każdemu, niezależnie od zawodu jaki wykonuje. Bo przecież wszyscy mówimy.

Oto moja propozycja ćwiczeń i zabaw.

1. Spróbuj rozluźnić i rozgrzać aparat mowy.

2. Bawmy się wierszykami ” łamiącymi” język

3.Gimnastykuj przeponę

4. A może ćwiczenia z korkiem w ustach

Siadaj przed lustrem i 5- 10 minut każdorazowo gimnastykuj swój język, wargi i policzki. Poniżej przedstawiamy przykładowe ćwiczenia:

Ćwiczenia języka

1. Wysuwanie i cofanie języka przy otwartych ustach tak, aby nam nie zwisał!

2. Tworzenie łòdeczki

3. Kierowanie energiczne języka w kąciki ust

4. Język piłeczką pingpongową – wypychanie policzków przy zamkniętych ustach

 

Ćwiczenia warg

1.Uśmiech mima przy zamkniętych ustach

2.Szerokie wymawianie naprzemiennie samogłosek u …… e

3. Dobitne wymawianie samogłosek u o a e y i

4. Nadymanie policzków

5. Masaż warg przez nagryzanie

 

Łamisłòwka
1. Koszt poczt w Tczewie….
2. Jola lojalna, lojalna Jola
3. W czasie suszy szosa sucha, suchą szosą Sasza szedł
4 .Baba bada baobaby. Baba dba o oba baobaby
5. Nie pieprz wieprza pieprzem, pietrze, bo bez pieprzu wieprz jest lepszy…

A teraz spróbujcie powiedzieć łamańca językowego: Gęba, kępa, kędy, Dęba, pęka tędy, Rębacz, stęka, zęby, Treść, Sierpc, sierść. Zgiełk igiełka, len Kiełk i giełda hen, Pchełki, mgiełka, serc, Perć, tędy.

Uczymy się mówić z przepony! Możemy oddychać piersiowo, albo brzuszno- przeponowo. To pierwsze jest oddychaniem górnym.., a to drugie dolnym. To drugie oddychanie daje głos silniejszy, o lepszym brzmieniu, a przerwy między oddechem są wtedy znacznie dłuższe.

I ćwiczymy!

1. Połóż się na plecach a na brzuchu połóż książkę. Oddychaj tak, aby książka się podnosiła!
2.Stań w lekkim rozkroku. Ręce w pasie. Bierzemy wdech. Przy wydechu wypowiadamy p t .c s. Rękoma czujemy poruszający się brzuch.
3. Usiądź na krześle. Wdychając powietrze, myśl że napełniasz nim brzuch jak balon.

I zabawa z korkiem. Najpierw porozciągaj żuchwę na dòł i na boki ( delikatnie żeby nie wypadła). Korek chwyć zębami i próbuj mówić swoje łamisłòwka. Zobaczysz, że po wyjęciu korka Twoje wypowiedzi będą brzmiały wyraźniej.

POWODZENIA.

Opracowała: Grażyna Przysucha