Co podoba nam się w obecnym czasie?

Po długich rozmowach na temat tego, jak radzimy sobie z organizacją czasu i „samego siebie” w pandemicznej codzienności, zadałam uczestniczkom warsztatów pytanie: „Co nie podoba się wam w obecnym czasie?” Oto jakie odpowiedzi otrzymałam:

– niejasność – gdzie nosić tą maseczkę, gdzie w ogóle można pójść, gdzie nie można (?)

– decyzje podejmowane i przekazywane do publicznej wiadomości w ostatniej chwili – zasady są, ale nie dla wszystkich, obowiązują tzw. „podwójne standardy”

– brak pomocy ze strony personelu medycznego, koncentracja na statystykach, poczucie osamotnienia, nie leczą ludzi na „inne” choroby, „jak nie masz znajomości w szpitalach, to ci nie pomogą”

– dramat osób przebywających w szpitalach i ich bliskich, że nikt z zewnątrz nie może wejść, ludzie umierają w samotności, dzieci w szpitalach bez rodziców (totalnie niezrozumiałe i przerażające zarazem)

Zadałam kolejne pytanie: „Jakie plusy i minusy dostrzegacie w obecnym czasie, jeśli chodzi o wasze codzienne życie. Pracę, szkołę itp.?”

– odgórnie jest nam narzucone to, że spędzamy czas razem

– „oszczędzamy” czas razem

– wspólny czas jest cenniejszy

– jemy razem posiłki

– dużo rzeczy robimy razem

– dzieci zniechęcają się do komputerów

– nie lubimy zdalnego nauczania i pracy (pojawiają się problemy z kręgosłupem, ze wzrokiem…)

– praca zdalna zajmuje dużo czasu

– mała przestrzeń i nie chodzi bynajmniej o brak prywatności

– brak wyjść na zewnątrz np. na kolację do restauracji

– pustki w mieście – dziwne uczucie

– smutno, że tak mało ludzi spotykamy na mieście

– upadają restauracje (i inne biznesy…)

– poczucie niesprawiedliwości np. w czerwcu otworzyli galerie, a nie otworzyli salonów fryzjerskich

– siedzenie w domu bardzo wkurza

– brak kontaktów z rówieśnikami, widać, że dzieciom bardzo tego brakuje

…

Choć zaczęłyśmy od wymieniania plusów obecnej sytuacji, szybko okazało się, że minusy można mnożyć i mnożyć… że jest ich znacznie więcej niż korzyści wypływających z warunków, w jakich musimy obecnie funkcjonować.

Doszliśmy w ten sposób do kolejnego pytania i częściowo do wniosków podsumowujących nasze spotkanie. „Jak lepiej organizować własny czas? Co możemy zrobić, aby poradzić sobie z zarządzaniem własną osobą i naszym czasem w dobie pandemii?”

– ustalamy z rodziną, że komputery są u nas włączone od poniedziałku rano do piątku popołudniu, w weekend ewentualnie oglądamy bajkę/film

– przygotowujemy własny „Plan działania dla przetrwania”, jak zrobiła jedna z uczestniczek moich zajęć, czyli dostosowujemy się do panujących zasad, ale wprowadzamy także własne, adekwatnie do potrzeb i oczekiwań członków własnej rodziny i nas samych

– pamiętamy, że „zawsze mogło być gorzej”

– my mogłyśmy poznać się bliżej dzięki tej sytuacji, więcej i bardziej szczerze rozmawiamy, o sobie, o tym, jak wygląda nasze codzienne życie, „wpuszczamy innych do swojego domu” – może to jest jedna z najwłaściwszych metod radzenia sobie w dobie pandemii, koncentracja na budowaniu i pogłębianiu relacji z innymi???

Kończąc kolejne spotkanie z cyklu „Warsztatowo” dałam uczestniczkom zadanie domowe: „Codziennie powiedz sobie coś miłego na temat własnego wyglądu i zachowania.”

Możesz to zrobić stając przed lustrem, patrząc sobie w oczy. Wtedy przekaz będzie „mocniejszy”. Możesz też powiedzieć to sobie w myślach, będzie „mniej dosadnie”, ale będzie… i na pewno, przynajmniej przez chwilę, będziesz pamiętać o tym, jak sama siebie dowartościowałaś, jak sam siebie dowartościowałeś

To na pewno warto stale robić, o tym pamiętać

Nie dajmy się zwariować Kochani!